Οι μηχανικοί της Ford διερευνούν την κατασκευή εξαρτημάτων με βιώσιμες ίνες από σιζάλ, ένα φυτό που χρησιμοποιείται συχνά σε στόχους βελών, σχοινιά και χαλιά.

Ανανεώσιμες ίνες, όπως το κενάφ, το λινάρι, η κάνναβη και το ξύλο χρησιμοποιούνται ήδη ευρέως στα διακοσμητικά ένθετα θυρών και το νέο B-MAX της Ford είναι το πιο πρόσφατο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Το 50% του υλικού στα διακοσμητικά ένθετα θυρών του νέου B-MAX που κατασκευάζονται με μία διαδικασία χύτευσης, προέρχεται από ίνες λιναριού.

Ωστόσο, μία τεχνική χύτευσης μέσω ψεκασμού την οποία ξεκίνησε πρώτη η Ford χρησιμοποιώντας άχυρο σιταριού σε εξαρτήματα του εσωτερικού, εξετάζεται τώρα για προσθήκη σιζάλ ακόμα και κάνναβης. Η μέθοδος αυτή επιτρέπει την κατασκευή όλο και πιο περίπλοκων εξαρτημάτων όπως βάσεις μπαταριών και καλύμματα κινητήρων.

Παράλληλα με τη μείωση του βάρους του υλικού, οι θερμοκρασίες που απαιτούνται για την παραγωγή αυτών των εξαρτημάτων είναι 40 βαθμοί χαμηλότερες σε σχέση με τα πλαστικά εξαρτήματα.

Η ιστορία της Ford στη χρήση ινών από υλικά όπως κενάφ, λινάρι, κάνναβη και ξύλο, χρονολογείται εδώ και 20 χρόνια, ενώ η χρήση ανανεώσιμων υλικών χρονολογείται από το 1915 όταν αλευρόκολλα, μαλλί από σόγια και φασόλια σόγιας χρησιμοποιήθηκαν στο Model T.

«Πίσω