9/2/2011 1 στους 3 οδηγούς δεν καταφέρνει να παρκάρει με την πρώτη φορά.
Το ονομάζουμε ‘parkophobia’ ή φοβία, και είναι το αίσθημα νευρικότητας και εφίδρωσης που βιώνουν οι οδηγοί τη στιγμή που επιχειρούν παράλληλο παρκάρισμα, υπό την πίεση άλλων ανυπόμονων οδηγών και υπό το βλέμμα αργόσχολων περαστικών.
Έρευνα που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό της Ford Motor Company σε όλη την Ευρώπη επιβεβαίωσε ότι το παράλληλο παρκάρισμα είναι από τις πιο στρεσογόνες καταστάσεις για πολλούς οδηγούς.
Ανάμεσα στα κυριότερα ευρήματα της έρευνας που διεξήγαγε η κορυφαία στο είδος της εταιρία TNS είναι:
Οι Ευρωπαίοι οδηγοί σε ποσοστό 32% παραδέχτηκαν ότι χρειάζονταν πέραν της μίας προσπάθειας για ένα επιτυχημένο παράλληλο παρκάρισμα, ενώ το ποσοστό αυτό έφτανε στο 41% για τις γυναίκες οδηγούς .
Οι Ρώσοι οδηγοί παρουσίασαν το χειρότερο ποσοστό, με το 40% να δηλώνει ότι δεν καταφέρνει να παρκάρει με την πρώτη προσπάθεια, ενώ στη Βρετανία το αντίστοιχο ποσοστό διαμορφώθηκε στο 39%. Oι Γερμανοί οδηγοί βρέθηκαν στην καλύτερη θέση καθώς μόνο το 26% παραδέχθηκε αδυναμία να παρκάρει με την πρώτη φορά.
Αναφορικά με το παρκάρισμα, επικρατούν κάποιες αντιλήψεις που έχουν να κάνουν με τα δύο φύλα, το 56% των Ευρωπαίων οδηγών πιστεύει ότι οι άνδρες είναι καλύτεροι στο παράλληλο παρκάρισμα από τις γυναίκες, ενώ μόλις το 12% δήλωσε ότι οι γυναίκες είναι καλύτερες στο παρκάρισμα. Μόνο το 4% των ανδρών πιστεύει ότι οι γυναίκες είναι καλύτερες ενώ το 41% των γυναικών θεωρεί ότι οι άνδρες πλεονεκτούν.
Οι νέοι οδηγοί σε όλη την Ευρώπη θεωρούν το παράλληλο παρκάρισμα εξίσου στρεσογόνο με τα Χριστουγεννιάτικα ψώνια και δύο φορές πιο αγχωτικό από μία επίσκεψη των πεθερικών και την οδήγηση σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας.
Στην Ιταλία, για τους νέους οδηγούς το παράλληλο παρκάρισμα είναι το ίδιο αγχωτικό με μία επίσκεψη στον οδοντίατρο, ενώ το θεωρούν πιο στρεσογόνο από τα Χριστουγεννιάτικα ψώνια καθώς και από μία επίσκεψη των πεθερικών.
Η Ford ανέθεσε τη διεξαγωγή αυτής της έρευνας σε ειδική εταιρία, θέλοντας να εξακριβώσει την ψυχολογία των οδηγών τη στιγμή που προσπαθούν να παρκάρουν.
Τώρα, όμως, χάρη στη Ford, οι αγχώδεις οδηγοί δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν. Το Active Park Assist διατίθεται για τα νέα μοντέλα Focus, C-MAX και Grand C-MAX. Το σύστημα απαλλάσσει από το στρες του παράλληλου παρκαρίσματος με τη βοήθεια δέκα αισθητήρων υπερήχων τοποθετημένων στα πλευρά του αυτοκινήτου και στον εμπρός και πίσω προφυλακτήρα. Οι εμπρός πλευρικοί αισθητήρες ανιχνεύουν σταθερά τα κενά μεταξύ των παρκαρισμένων οχημάτων στο πλάι του δρόμου, προειδοποιώντας τον οδηγό για την ύπαρξη κατάλληλου χώρου με ένα ηχητικό σήμα ή μέσω μίας οπτικής ένδειξης στην κεντρική κονσόλα.
Το μόνο που πρέπει να κάνει ο οδηγός είναι να εξακολουθεί να ελέγχει το γκάζι και το φρένο και να επιλέγει πρώτη ή όπισθεν. Οι εντολές στο τιμόνι δίνονται μέσω του ηλεκτρικού συστήματος διεύθυνσης, που χρησιμοποιεί πληροφορίες από τους αισθητήρες για να κατευθύνει το όχημα με ακρίβεια στο χώρο στάθμευσης. Οι ελιγμοί παρκαρίσματος μπορούν να γίνονται με ταχύτητες μέχρι 10 χλμ./ώρα, ενώ το σύστημα είναι σχεδιασμένο για να παρκάρει σε απόσταση 150 χιλιοστών από το κράσπεδο ώστε να αποφεύγεται ζημιά στους τροχούς ή τα ελαστικά.
«Πολλοί οδηγοί σε όλη την Ευρώπη μπορεί να τρομοκρατούνται με την ιδέα του παράλληλου παρκαρίσματος, όμως το Active Park Assist της Ford καταργεί τέτοιες ανησυχίες.», σχολιάζει ο μηχανικός της Ford, Kay Müller. «Πιέζοντας απλά ένα μπουτόν, μπορείτε να παρκάρετε στο στενότερο χώρο στάθμευσης, μειώνοντας παράλληλα το ενδεχόμενο ζημιάς τόσο για το δικό σας όσο και για τα γύρω οχήματα. Με το Active Park Assist, όλοι οι οδηγοί έχουν τον έλεγχο και μπορούν να παρκάρουν τέλεια.».
Το Active Park Assist μπορεί να μην απαλλάσσει πλήρως τους Ευρωπαίους οδηγούς από το φόβο του παράλληλου παρκαρίσματος, αλλά όσοι βιώσουν τα πλεονεκτήματα αυτής της προηγμένης τεχνολογίας, ίσως τελικά κατατάξουν τα Χριστουγεννιάτικα ψώνια ή μία επίσκεψη στον οδοντίατρο ψηλότερα στη λίστα με τις πιο στρεσογόνες καταστάσεις της καθημερινότητας!
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε έξι Ευρωπαϊκές αγορές: Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία και Ρωσία, από την TNS το Μάιο του 2011. Μέγεθος δείγματος 1.000 ατόμων ανά χώρα πλην της Ρωσίας όπου ήταν 1.500.
